Τα ατυχήματα στα παιδιά είναι συχνά, καθώς από τη φύση τους είναι δραστήρια, περίεργα για το περιβάλλον, θέλουν να ανακαλύψουν τα όριά τους και φυσικά έχουν άγνοια κινδύνου!
Τα πιο συχνά και ανησυχητικά ατυχήματα είναι αυτά που περιλαμβάνουν χτύπημα στο κεφάλι,  στα οποία ο γονιός καλείται να καταλάβει αν είναι κάτι σοβαρό ή όχι, αν πρέπει να αναζητήσει ιατρική βοήθεια ή όχι.

Διαβάστε στον παρακάτω οδηγό όλες τις πληροφορίες για το πώς θα αντιμετωπίσετε τους τραυματισμούς στο κεφάλι ανάλογα με την ηλικία του παιδιού σας.

Οι επίφοβες ηλικιακές ομάδες για τραυματισμούς στο κεφάλι
Τα χτυπήματα στο κεφάλι είναι πολύ συχνά στην παιδική και εφηβική ηλικία, με τα αγόρια κινδυνεύουν 2 φορές περισσότερο από τα κορίτσια. Τις περισσότερες φορές τα χτυπήματα είναι εξωτερικά και δε συνοδεύονται από διάσειση, δηλαδή τραυματισμό του εγκεφάλου λόγω βίαιης μετακίνησής του μπρος-πίσω μέσα στο κρανίο.

Ποιες είναι οι πιο συχνές αιτίες τραυματισμού στο κεφάλι ανάλογα με την ηλικία:

Βρέφη
Στα βρέφη τα  χτυπήματα οφείλονται κυρίως σε πτώση από ύψος (π.χ. από κρεβάτι, αλλαξιέρα). Επομένως πολύ προσοχή! Δεν θα πρέπει το βρέφος να μένει ποτέ χωρίς επίβλεψη, ειδικά από την ηλικία των τεσσάρων μηνών και μετά, που  μπορεί να γυρίσει από την ύπτια θέση.

Νήπια
Στα νήπια τα χτυπήματα οφείλονται κυρίως σε πτώσεις από το ύψος τους, καθώς περπατούν ή τρέχουν. Τα παιδιά μέχρι την ηλικία των 4 χρονών στερούνται καλού σωματικού συντονισμού με αποτέλεσμα να πέφτουν συχνά καθώς προσπαθούν να ανακαλύψουν τον κόσμο!

Παιδιά σχολικής ηλικίας
Στα παιδιά σχολικής ηλικίας είναι συχνές οι κακώσεις στο κεφάλι κατά την ενασχόληση τους με τα αγαπημένα τους αθλήματα ή παίζοντας στα πάρκα με τους φίλους τους.

Έφηβοι
Οι έφηβοι ηλικίας 15–19 ετών είναι από τις ομάδες υψηλού ρίσκου για χτύπημα στο κεφάλι καθώς αγαπούν το ρίσκο και είναι αρκετά δραστήριοι. Οι κακώσεις σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα σχετίζονται με την ταχύτητα (skateboard, μηχανάκια, αυτοκίνητα κτλ).

Ξέρετε τι πρέπει να κάνετε αν χτυπήσει το παιδί σας στο κεφάλι;
Τις περισσότερες φορές τα χτυπήματα στο κεφάλι είναι ήπια, δεν σχετίζονται με βλάβες στον εγκέφαλο ή μακροπρόθεσμες επιπλοκές και δεν χρειάζονται ειδική αγωγή. Συνήθως αφήνουν μόνο ένα καρούμπαλο ή μια μελανιά.
Στις μικρότερες ηλικίες, που ακόμη το παιδί δεν μπορεί να σας περιγράψει τι αισθάνεται, θα καταλάβετε ότι το χτύπημα είναι ήπιο αν το παιδί κλάψει αμέσως, στη συνέχεια  παρηγορηθεί εύκολα στην αγκαλιά σας και μετά αρχίσει να φέρεται όπως συνήθως.

Σε αυτές τις περιπτώσεις δε χρειάζεται άμεσα εκτίμηση από γιατρό. Μπορείτε να παρακολουθήσετε  στο σπίτι.

Οδηγίες αντιμετώπισης στο σπίτι:

  • Αν το παιδί μετά το χτύπημα στο κεφάλι είναι σε καλή γενική κατάσταση,  τότε:
  • Βάλτε πάγο σε μια πετσέτα και ακουμπήστε την για 10-20 λεπτά στην χτυπημένη περιοχή.
  • Επαναλάβετε κάθε 3-4 ώρες, αν αυτό είναι εφικτό.
  • Παροτρύνετε το παιδί να ξεκουραστεί και να ασχοληθεί με μια ήπια και ήσυχη δραστηριότητα, χωρίς εντάσεις, έντονη φυσική δραστηριότητα, τηλεόραση ή παιχνίδια στον υπολογιστή.
  • Βεβαιωθείτε ότι το βράδυ θα κοιμηθεί καλά.
  • Αν το παιδί διψάει ή πεινάει δώστε νερό και ελαφρύ γεύμα.
  • Αν το ατύχημα συμβεί κοντά στην ώρα που το παιδί κανονικά κοιμάται μην το κρατήσετε ξύπνιο. Αφήστε το να κοιμηθεί κανονικά, απλώς ελέγξτε το σε τακτά χρονικά διαστήματα και βεβαιωθείτε ότι κοιμάται ήρεμα, αναπνέει κανονικά και δείχνει ήρεμο. Αν ισχύουν όλα τα παραπάνω δεν υπάρχει κανένας λόγος να ξυπνήσετε το παιδί .
  • Αν έχει πονοκέφαλο δώστε παρακεταμόλη (depon, panadol).

Βικτωρία Κούγια
Παιδίατρος
Ν. Πλαστήρα & Αναξιμάνδρου 30-32
Χαριλάου, Θεσσαλονίκη
Τηλ Ιατρείου: 2314.020.705
Κινητό : 6942.460.588
Email: victoria@kougia.gr
www.kougia.gr

Η παιδίατρος Βικτωρία Κούγια σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κατά την  εκπαίδευσή της συμμετείχε στο πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών “Erasmus” και  εκπαιδεύτηκε στη Ρώμη στο Παιδιατρικό Τμήμα του Πανεπιστήμιου Univercita Cattolica del Sacro Cuore, που βρίσκεται στην πρώτη τριάδα των ιδιωτικών πανεπιστημίων της Ιταλίας. Η ειδίκευσή της παιδιάτρου άρχισε στο Νοσοκομείο «Ειδικών Παθήσεων» Θεσσαλονίκης (Ν.Ε.Π.Θ. ή Λοιμωδών), όπου εκπαιδεύτηκε σε όλο των φάσμα των λοιμωδών νοσημάτων, όπως είναι οι λοιμώξεις του αναπνευστικού, γαστρεντερικού, ουροποιητικού και κεντρικού νευρικού συστήματος.

Η ειδίκευσή της στην Ελλάδα ολοκληρώθηκε στη Γ’ Παιδιατρική Κλινική του  Ιπποκρατείου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης,  όπου εκπαιδεύτηκε στην  αντιμετώπιση των οξέως και χρονίως πασχόντων ασθενών, καθώς και στην αντιμετώπιση των επειγόντων περιστατικών.Για την πληρέστερη κατάρτισή της, μετά την ειδίκευσή της στο Ν.Ε.Π.Θ.  η ιατρός μετέβη στο Λονδίνο, όπου εργάστηκε στη Μονάδα Εντατικής  Νοσηλείας Νεογνών και Τμήμα Φυσιολογικών Νεογνών του  Chelsea and Westminster Hospital, ενός τριτοβάθμιου νοσοκομείου, που βρίσκεται στο κέντρο του Λονδίνου και είναι αναγνωρισμένο  ως “Baby Friendly ” από τη UNICEF. Εκεί μεταξύ άλλων εκπαιδεύτηκε σε θέματα θηλασμού από εξειδικευμένο προσωπικό. Ακολούθως, στο ίδιο τριτοβάθμιο νοσοκομείο εργάστηκε στο  τμήμα της Γενικής Παιδιατρικής, με ασθενείς από τη βρεφική ηλικία έως την εφηβεία και με νοσήματα από όλο το φάσμα της Παιδιατρικής.

 Ιδιαίτερη έμφαση σε αυτό το τμήμα της εκπαίδευσή της δόθηκε στην αντιμετώπιση παιδιών με σύνθετα γαστρεντερολογικά προβλήματα, καθώς και με  χρόνια σοβαρά προβλήματα που απαιτούσαν νοσηλεία σε Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας. Επόμενο βήμα στην εκπαίδευσή της αποτέλεσε το γνωστό νοσοκομείο του Λονδίνου  Royal Brompton Hospital, που αποτελεί διεθνές κέντρο αναφοράς για αναπνευστικά και καρδιολογικά περιστατικά. Εκεί εργάστηκε στην Μονάδα Εντατικής Παίδων, καθώς και στο Παιδοαναπνευστικό και Παιδοκαρδιολογικό τμήμα με ασθενείς με δύσκολα και απαιτητικά νοσήματα.