Μερικά παιδιά διαμαρτύρονται ότι τις βραδινές ώρες έχουν πόνους στα πόδια. Πράγματι υπάρχουν παιδιά που ξυπνούν μέσα στη νύχτα από τους πόνους στα κάτω άκρα. Σε κάποια παιδιά οι πόνοι αυτοί είναι έντονοι και κρατούν αρκετή ώρα, ενώ σε άλλα διαρκούν λίγα μόνο λεπτά και είναι ήπιοι.

Οι μυστήριοι αυτοί πόνοι που βρίσκουν απροετοίμαστους γονείς και παιδιά ονομάζονται πόνοι ανάπτυξης και εμφανίζονται σε παιδιά, που βρίσκονται στην ανάπτυξη, ωστόσο δεν την επηρεάζουν.

Τι είναι οι πόνοι ανάπτυξης;
Οι πόνοι ανάπτυξης είναι έντονοι μυικοί πόνοι, ορισμένες φορές μοιάζουν με κράμπα και εμφανίζονται σε παιδιά προσχολικής και προεφηβικής κυρίως ηλικίας. Συνήθως εμφανίζονται και στα δύο πόδια, κυρίως στην μπροστινή επιφάνεια των μηρών, τις γάμπες ή την περιοχή πίσω από τα γόνατα.

Παρά το γεγονός ότι ονομάζονται «πόνοι ανάπτυξης» δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι σχετίζονται με την ανάπτυξη και τα άλματα της.

Αντίθετα, οι πόνοι ανάπτυξης φαίνεται να είναι απλοί μυικοί πόνοι που οφείλονται σε έντονη φυσική δραστηριότητα που κουράζει και εξαντλεί τους μυς. Συνήθως εμφανίζονται μετά από μία έντονη ημέρα φυσικής δραστηριότητας, δηλαδή μετά από έντονο παιχνίδι ή αθλοπαιδιές.Τα παιδιά δεν αισθάνονται «πιασμένα» όσο τρέχουν, παίζουν και διασκεδάζουν. Το βράδυ όμως που οι μύες χαλαρώνουν, μπορούν να εμφανιστούν οι πόνοι ανάπτυξης.

Πότε εμφανίζονται οι πόνοι ανάπτυξης;
Ο πόνος εμφανίζεται συνήθως αργά το απόγευμα και το βράδυ, κυρίως την ώρα του ύπνου. Μερικές φορές ο πόνος στα πόδια είναι τόσο έντονος που μπορεί να ξυπνήσει το παιδί.

Συνήθως το παιδί την επόμενη μέρα είναι εντελώς καλά και η πρώτη σκέψη είναι ότι ίσως υποκρινόταν ότι πονούσε. Αυτό όμως δεν ισχύει. Οι πόνοι ανάπτυξης εξαφανίζονται το πρωί και γενικά δεν επηρεάζουν την κινητικότητα του παιδιού ή την ικανότητά του να παίζει και να αθλείται.

Σε ποιες ηλικίες είναι πιο συχνοί οι πόνοι ανάπτυξης;
Οι πόνοι ανάπτυξης εμφανίζονται κυρίως στην προσχολική ηλικία, γύρω στα 3 με 4 έτη και συνήθως ξανά στην προεφηβική ηλικία, γύρω στα 8 με 12 έτη. Είναι λίγο πιο συχνοί στα κορίτσια από ότι στα αγόρια.

Πόσο διαρκούν οι πόνοι ανάπτυξης;
Οι πόνοι ανάπτυξης έρχονται και φεύγουν. Τα επεισόδια μπορεί να διαρκούν από λίγα λεπτά έως και κάποιες ώρες και πιθανόν να επαναλαμβάνονται ανά διαστήματα. Τα περισσότερα παιδιά το ξεπερνούν σε διάστημα λίγων ετών.

Πώς γίνεται η διάγνωση;
Η διάγνωση είναι διάγνωση εξ αποκλεισμού, δηλαδή το παιδί πρέπει να εξεταστεί από τον παιδίατρό του και αν η εξέταση είναι φυσιολογική και αποκλειστούν άλλα νοσήματα, τότε συμπεραίνουμε ότι είναι πόνοι ανάπτυξης. Δεν κρίνεται απαραίτητος αιματολογικός έλεγχος ή ακτινογραφίες.

Ποια είναι η θεραπεία;
Ειδική θεραπεία δεν υπάρχει για να αντιμετωπιστούν οι πόνοι ανάπτυξης. Συχνά βοηθά ένα ζεστό επίθεμα πάνω στην περιοχή που πονάει και απαλό μασάζ.

Αν επιμένουν μπορείτε να δώσετε παυσίπονο, ενώ μπορείτε να δοκιμάσετε και ασκήσεις διάτασης.
Αν το παιδί διανύει μια περίοδο που οι πόνοι αυτοί είναι συχνοί, μπορείτε να το συμβουλέψετε να κάνει διαλείμματα στο παιχνίδι και να εναλλάσσει τα αθλήματα, ώστε κάθε φορά να γυμνάζεται και άλλη μυική ομάδα. Οι πόνοι ανάπτυξης συνήθως υποχωρούν από μόνοι τους.

Πότε να επισκεφτείτε τον/την παιδίατρό σας;

  • Όταν οι πόνοι επιμένουν για πολύ καιρό, δηλαδή για βδομάδες.
  • Αν συνεχίζονται και τις πρωινές ώρες και επηρεάζουν τις καθημερινές δραστηριότητες του παιδιού.
  • Αν εμφανίστηκαν μετά από ατύχημα.
  • Αν εντοπίζονται κυρίως σε αρθρώσεις και όχι στους μυς.
  • Αν συνδυάζονται με πυρετό, ερυθρότητα και πρήξιμο, κακοδιαθεσία και απώλεια όρεξης ή εξανθήματα.

Βικτωρία Κούγια
Παιδίατρος
Ν. Πλαστήρα & Αναξιμάνδρου 30-32
Χαριλάου, Θεσσαλονίκη
Τηλ Ιατρείου: 2314.020.705
Κινητό : 6942.460.588
Email: victoria@kougia.gr
www.kougia.gr

Η παιδίατρος Βικτωρία Κούγια σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κατά την  εκπαίδευσή της συμμετείχε στο πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών “Erasmus” και  εκπαιδεύτηκε στη Ρώμη στο Παιδιατρικό Τμήμα του Πανεπιστήμιου Univercita Cattolica del Sacro Cuore, που βρίσκεται στην πρώτη τριάδα των ιδιωτικών πανεπιστημίων της Ιταλίας. Η ειδίκευσή της παιδιάτρου άρχισε στο Νοσοκομείο «Ειδικών Παθήσεων» Θεσσαλονίκης (Ν.Ε.Π.Θ. ή Λοιμωδών), όπου εκπαιδεύτηκε σε όλο των φάσμα των λοιμωδών νοσημάτων, όπως είναι οι λοιμώξεις του αναπνευστικού, γαστρεντερικού, ουροποιητικού και κεντρικού νευρικού συστήματος.

Η ειδίκευσή της στην Ελλάδα ολοκληρώθηκε στη Γ’ Παιδιατρική Κλινική του  Ιπποκρατείου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης,  όπου εκπαιδεύτηκε στην  αντιμετώπιση των οξέως και χρονίως πασχόντων ασθενών, καθώς και στην αντιμετώπιση των επειγόντων περιστατικών.Για την πληρέστερη κατάρτισή της, μετά την ειδίκευσή της στο Ν.Ε.Π.Θ.  η ιατρός μετέβη στο Λονδίνο, όπου εργάστηκε στη Μονάδα Εντατικής  Νοσηλείας Νεογνών και Τμήμα Φυσιολογικών Νεογνών του  Chelsea and Westminster Hospital, ενός τριτοβάθμιου νοσοκομείου, που βρίσκεται στο κέντρο του Λονδίνου και είναι αναγνωρισμένο  ως “Baby Friendly ” από τη UNICEF. Εκεί μεταξύ άλλων εκπαιδεύτηκε σε θέματα θηλασμού από εξειδικευμένο προσωπικό. Ακολούθως, στο ίδιο τριτοβάθμιο νοσοκομείο εργάστηκε στο  τμήμα της Γενικής Παιδιατρικής, με ασθενείς από τη βρεφική ηλικία έως την εφηβεία και με νοσήματα από όλο το φάσμα της Παιδιατρικής.

Ιδιαίτερη έμφαση σε αυτό το τμήμα της εκπαίδευσή της δόθηκε στην αντιμετώπιση παιδιών με σύνθετα γαστρεντερολογικά προβλήματα, καθώς και με  χρόνια σοβαρά προβλήματα που απαιτούσαν νοσηλεία σε Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας. Επόμενο βήμα στην εκπαίδευσή της αποτέλεσε το γνωστό νοσοκομείο του Λονδίνου  Royal Brompton Hospital, που αποτελεί διεθνές κέντρο αναφοράς για αναπνευστικά και καρδιολογικά περιστατικά. Εκεί εργάστηκε στην Μονάδα Εντατικής Παίδων, καθώς και στο Παιδοαναπνευστικό και Παιδοκαρδιολογικό τμήμα με ασθενείς με δύσκολα και απαιτητικά νοσήματα.