Οι ηθοποιοί Ιάσονας Καστόρης και Ειρήνη Αγγελοπούλου που ενσαρκώνουν τον Ρομπέν και την Μάριον αντίστοιχα στην παιδική παράσταση Ρομπέν των Δασών στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο, μας μιλούν για την παράσταση, για τους ρόλους τους και για τα μηνύματα που προβάλλονται στο παιδικο κοινό.

  • Κάθε παράσταση συνήθως αποσκοπεί να περάσει στο κοινό της κάποιες ηθικές αξίες. Ποιες θεωρείτε ότι προβάλλονται μέσω της παράσταση του Ρομπέν των δασών;

Ιάσονας (Ρομπέν): Οι αξίες που προβάλλονται στην παράσταση αλλά και γενικά στον μύθο του Ρομπέν των Δασών ανά τους αιώνες είναι κοινές. Αφορούν την εναντίωση σε κάθε μορφή αδικίας, την ενσυναίσθηση, την έμπρακτη αλληλεγγύη και τη συσπείρωση απέναντι στο κακό και το άδικο. Όλα αυτά περνάνε μέσα από τη φιλία, την ενσυναίσθηση, την αλληλοκατανόηση αλλά και την πολύ δύσκολη διαδικασία του να αναγνωρίσει κανείς ποιος πραγματικά είναι και να αρνηθεί τα προνόμια του για το γενικότερο καλό και την ευημερία όλων.
Ειρήνη (Μάριον): Η παράσταση προωθεί πολλές αξίες και ιδανικά. Διδάσκει πρωτίστως στους μικρούς μας φίλους τη σημασία της φιλίας. Μέσα από τη φιλία χτίζεται η έννοια της αλληλεγγύης που οδηγεί τους ανθρώπους σε ένα κοινό αγώνα για δικαιοσύνη. Μόνο αν βασιστούμε στην ανθρωπιά που υπάρχει μέσα στον καθένα μας, μπορούμε να θεμελιώσουμε τη δημοκρατία.

  • Τι πιστεύετε ότι εκπροσωπούν στη σημερινή εποχή οι δυο κεντρικοί χαρακτήρες της παράστασης;

Ιάσονας: Η παράσταση αποτελείται από διάφορους ρόλους και πληθώρα κεντρικών χαρακτήρων. Η δράση ακολουθεί τον Ρομπέν, παρ’ όλα αυτά δεν μπορώ να χαρακτηρίσω δύο μόνο κεντρικούς ήρωες, όλοι βοηθούν στην εξέλιξη της ιστορίας και από όλους τους χαρακτήρες βγαίνει ένα κοινό ηθικό δίδαγμα. Αυτοί οι χαρακτήρες εκπροσωπούν κάθε άνθρωπο που δεν σωπαίνει απέναντι στην καταπίεση, την εκμετάλλευση και την αδικία υπερβαίνοντας το όποιο προσωπικό κόστος μπορεί να έχει αυτός ο αγώνας.
Ειρήνη: Ο Ρομπέν και η Μάριον είναι παιδικοί φίλοι που η σχέση τους εξελίσσεται σε έναν όμορφο και αγνό έρωτα. Έχουν κοινό όνειρο τη δημιουργία μιας πιο δίκαιης κοινωνίας. Ο Ρομπέν είναι ένας γνήσιος επαναστάτης, ενώ η Μάριον δεν επαναπαύεται στη θέση της πριγκίπισσας, αλλά είναι διατεθειμένη να κάνει αγώνα και θυσίες για μια πιο δίκαιη ζωή για όλους. 

  • Τι σας ώθησε να ασχοληθείτε με την υποκριτική και συγκεκριμένα με το παιδικό θέατρο;

Ιάσονας: Η ανάγκη για έκφραση και για βαθύτερη κατανόηση της ανθρώπινης φύσης. Τα παιδιά είναι το πιο ειλικρινές και απαιτητικό κοινό. Επίσης είναι πολύ πιο ανοιχτά στο να νιώσουν και να κατανοήσουν τα νοήματα και τις αξίες που θέλουμε να περάσουμε και αυτό αποτελεί μεγάλο κίνητρο για έναν ηθοποιό.
Ειρήνη: Δεν ξέρω τι με ώθησε. Ένιωθα πάντα μια έλξη προς το αιώνιο παιχνίδι. Δοκίμασα το παιδικό θέατρο διότι είμαι ακόμα σε αναζήτηση του θεατρικού είδους από πολλές σκοπιές. Το κάθε είδος θεάτρου προσφέρει στον ηθοποιό μια διαφορετική εμπειρία. 

  • Υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά στην προσωπικότητα σας με τους ρόλους που ενσαρκώνετε;

Ιάσονας: Πάντα πρώτη μέριμνα μου είναι να δικαιολογήσω σε κομβικά σημεία τον ρόλο βρίσκοντας κομμάτια μου μέσα σε αυτόν ακόμη και αν είμαστε ακριβώς αντίθετοι καθώς μέσα από αυτές τις αντιθέσεις και τη σύγκρουση μπορείς να κατανοήσεις σε βάθος τη συμπεριφορά και τις ενέργειες του κάθε ρόλου. Πρέπει να βλέπουμε τον ρόλο με μάτια ανοιχτά για να μπορέσουμε να δικαιολογήσουμε την πορεία του μέχρι τη στιγμή που θα ανεβούμε πάνω στη σκηνή.
Ειρήνη: Στο έργο ενσαρκώνω την πριγκίπισσα Μάριον. Αν και δυστυχώς δεν είμαι σε καμία περίπτωση πριγκίπισσα, μπορώ να διακρίνω ορισμένες πτυχές του χαρακτήρα της που τις αναγνωρίζω και σε μένα. Είμαι δυναμική και αποφασιστική. Αλλά αυτό που ξεχωρίζω από όλα, είναι πως είμαι ρομαντική και πως αφελώς θα μπορούσα να με δω να περιμένω κάποιον τόσα χρόνια.

  • Ποια είναι η αγαπημένη σας σκηνή που ξεχωρίζετε από το έργο;

Ιάσονας: Η στιγμή που ο Ρομπέν των δασών μπαίνει στη φυλακή. Μετά από πολλές σκηνές κυνηγητού, μάχης, τραγουδιών και χορού είναι αυτά τα 5 λεπτά που μπορώ να ξεκουραστώ.
Ειρήνη: Αγαπώ τις χορογραφίες του έργου και αυτό γιατί είμαστε όλοι οι ηθοποιοί επί σκηνής, σε ένα κλίμα χαράς. 

  • Υπάρχει κάποιο αγαπημένο στιγμιότυπο που ζήσατε με το κοινό της παράστασης;

Ιάσονας: Όταν κλέβουμε τον βασιλιά για να μοιράσουμε τα λεφτά στους φτωχούς βγάζουμε πολλά χαρτονομίσματα από ένα σακίδιο και τα σκορπάμε πάνω στη σκηνή. Πριν μερικούς μήνες στην ώρα της υπόκλισης ένα μικρό κοριτσάκι ανέβηκε πάνω στη σκηνή και μας έδωσε ένα χαρτονόμισμα που είχε πέσει κάτω λέγοντάς μας: «Για εσάς». Ήταν μια ξεχωριστή στιγμή όχι μόνο για εμάς αλλά για ολόκληρο το κοινό και χειροκροτήθηκε από όλους.
Ειρήνη: Κάθε παράσταση έχει και τις στιγμές της. Τα παιδιά ως κοινό είναι απρόβλεπτα, οπότε σίγουρα κάθε μέρα είναι και μια αστεία πρόκληση, ειδικά όταν αποφασίζουν να κάνουν σχόλια δυνατά. 

  • Τι θεωρείτε ότι ήταν αυτό που ένωσε στο τέλος τον ατίθασο Ρομπέν με την πριγκίπισσα Μάριον;

Ιάσονας: Όπως πολύ καλά γνωρίζουμε τα ετερώνυμα έλκονται. Η πριγκίπισσα Μάριον εναντιώνεται όχι μόνο στον βασιλιά αλλά και στον ίδιο της το ρόλο ως πριγκίπισσα και ενώνεται με τον Ρομπέν σε έναν κοινό αγώνα προσπαθώντας να αποκαταστήσουν τις αδικίες. Δύο αντίθετοι κόσμοι, μεγαλωμένοι τελείως διαφορετικά ενώνονται σε έναν κοινό σκοπό.
Ειρήνη: Από διαφορετικές κοινωνικές θέσεις ο καθένας, έχουν τα ίδια ιδανικά και βλέπουν κοινό ορίζοντα. 

  • Υπάρχει κάποια ατάκα που λέτε στην παράσταση και θα προσπαθήσετε να  την εφαρμόσετε στην καθημερινότητα σας;

Ιάσονας: «Να τολμάς!».
Ειρήνη: « Κάνε την ζωή ιστορία! »