Ένα θέμα που απασχολεί τους σημερινούς γονείς είναι κατά πόσο θα πρέπει να θέτουν όρια στα παιδιά τους καθώς δεν θέλουν μέσα από αυτά τα όρια να σταματήσουν την πνευματική τους ανάπτυξη. Γεγονός, όμως, είναι ότι μεγαλώνοντας ένα παιδί μέσα σε όρια και κανόνες είναι πιο ισορροπημένο συναισθηματικά και νιώθει περισσότερη ασφάλεια και τάξη σε ένα σταθερό πλαίσιο που του δίνεται, με την σωστή ιεράρχηση των ορίων.

Πολλοί γονείς πιστεύουν με το να δίνουν την απόλυτη ελευθερία στα παιδιά τους είναι η καλύτερη στάση και αυτό είναι λάθος. Όταν σε ένα παιδί είναι ξεκάθαρα, από την οικογένεια του, τα όρια του και ότι εάν τα ξεπεράσει θα έχει να αντιμετωπίσει και τις αντίστοιχες συνέπειες, τότε, στο παιδί αναπτύσσεται μια αίσθηση σταθερότητας. Όταν οι γονείς λοιπόν, χωρίς να καταπιέζουν το παιδί, παραμένουν πιστοί στους κανόνες που του έχουν πει και στις συνέπειες που έχουν οι παραβάσεις του το παιδί αρχίζει και γίνεται υπεύθυνο των πράξεών και αρχίζει να αναγνωρίζει την σωστή συμπεριφορά από την λάθος.

Επίσης, οριοθετώντας αυτά πουμπορεί να κάνει ένα παιδί σε αντίθεση με ένα ενήλικα, αποφεύγετε το ενδεχόμενο της σύγχυσης του παιδιού όντας σε μια κατάσταση που δεν μπορεί να διαχειριστεί καθώς δεν αρμόζει για την ηλικία του. Ακόμα, με το να υπάρχουν όρια μέσα σε μία οικογένεια βοηθάει και την ίδια την οικογένεια, καθώς δεν υπάρχει η ψυχολογική φθορά της μέσα από την εξάντληση των εκρηκτικών ψυχολογικών συμπεριφορών του παιδιού και της μη υπακοής της οποιαδήποτε παρατήρησης ως προς το παιδί.

Γενικά, οι γονείς οι ίδιοι θα πρέπει να ξεπεράσουν την προκατάληψη του "να μην βάζω όρια στο παιδί μου για να μην είμαι οπισθοδρομικός". Με τον να μάθουμε στο παιδί μας το τι του επιτρέπεται να κάνει και τι όχι, ανάλογα την κάθε ηλικία που διανύει ξεχωριστά, το μόνο που θα έχει αποτέλεσμα αυτή η μέθοδος θα είναι να μεγαλώσετε έναν άνθρωπο με αρχές, αξίες, που γνωρίζει τι θέλει και πως μπορεί να το αποκτήσει, σεβόμενος ταυτόχρονα και την ύπαρξη του ανθρώπου που βρίσκεται δίπλα του.