Ο ρόλος των γονιών είναι να μεγαλώσουν το παιδί τους με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε όταν θα έρθει η στιγμή να μπορεί να αντεπεξέλθει σε οποιαδήποτε κατάσταση και εάν βρεθεί και να επιδιώκει να ανεξαρτητοποιηθεί από μόνο του την στιγμή που πρέπει. Γι’ αυτό οι γονείς έχουν υποχρέωση στο να εφοδιάσουν με σωστές αρχές και αξίες το παιδί τους και να το βοηθήσουν να αναπτύξει την ανεξαρτησία και την πυγμή που θα χρειαστεί στη μετέπειτα ζωή του για να ζήσει μια ευτυχισμένη και γεμάτη ζωή.
Παρ’ όλα αυτά, μερικές φορές οι γονείς σε αυτή την διαδικασία το παρακάνουν, και αντί να βοηθάνε το παιδί τους να αναπτυχθεί και να ωριμάσει όπως επιβάλλεται, μέσα από διάφορες ενέργειές τους το επισκιάζουν ως προς την εξέλιξή του. Γι’ αυτό λοιπόν, υπάρχουν κάποια πράγματα που καλό θα ήταν να αποφεύγουμε να κάνουμε στο παιδί μας.
Όπως, για παράδειγμα, κάτι που θα έπρεπε να αποφεύγουμε είναι το να μιλάμε εμείς για εκείνα. Είναι σύνηθες το φαινόμενο κάποιος να απευθύνεται σε ένα παιδάκι και οι γονείς του, αντί να το αφήσουν να πάρει τον λόγο, να επεμβαίνουν και να δίνουν εκείνοι την απάντηση. Το πιο σωστό όμως από την μεριά μας είναι να μείνουμε ήσυχοι και να δώσουμε το χρόνο που χρειάζεται το παιδί μας για να απαντήσει. Εάν παρατηρήσουμε ότι δεν μπορεί από μόνο του να απαντήσει, μπορούμε να κάνουμε έναν υπαινιγμό στο παιδί μας ως προς το τι μπορεί να απαντήσει σε αυτό που ρωτήθηκε αλλά χωρίς και πάλι να μιλήσουμε εμείς γι' αυτό.
Ένα, επίσης, σημερινό λάθος των γονιών είναι να προσπαθούν να γίνουν φίλοι με τα ίδια τους τα παιδιά. Όμως υπάρχει λόγος που οι γονείς λέγονται γονείς και οι φίλοι λέγονται φίλοι. Το να θέλουμε να έχουμε καλή επικοινωνία με το παιδί μας και να γνωρίζουμε τα πάντα για εκείνο είναι λογικό. Για να αποκτήσετε όμως αυτήν την εμπιστοσύνη του παιδιού σας δεν χρειάζεται να γίνεται φίλοι μαζί του. Αυτό που χρειάζεται είναι να του δείχνεται συμπόνια, αγάπη και ότι θα είσαστε πάντα εκεί για εκείνο, και τις δύσκολες στιγμές σίγουρα θα σας προτιμήσει για να πει το πρόβλημα του.
Κάτι ακόμα που θα πρέπει να αποφύγετε να κάνετε εάν το κάνετε είναι να μην του λέτε τι θέλει, τι του αρέσει και τι έχει ανάγκη. Με το να του επιβάλλεται αυτά που εσείς θεωρείται σημαντικά γι’ αυτό του καταστέλλεται τις δικές του επιθυμίες και στόχους. Αφήστε το να κάνει πράγματα μόνο του. Το παιδί όσο μεγαλώνει τόσο λιγότερη ανάγκη μας έχει. Όταν αντιλαμβάνεστε ότι το παιδί σας είναι έτοιμο για να αναλάβει να κάνει μόνο του κάποιες δουλειές αφήστε το να τις κάνει. Με αυτό τον τρόπο θα του μάθετε να είναι υπεύθυνο και ότι όλοι έχουμε τις δικές μας υποχρεώσεις καθώς μεγαλώνουμε.
Όταν θα αποφασίσετε ότι έχει έρθει η στιγμή να ασχοληθεί με κάποια δραστηριότητα να λάβετε υπόψη σας τα δικά του θέλω και ενδιαφέροντα και όχι τα δικά σας. Ρωτήστε το εάν του αρέσει κάτι που θέλει να ασχοληθεί, ή παρατηρήστε εάν του αρέσει κάτι με το οποίο ασχολείται παραπάνω με ευχαρίστηση και γράψτε το στην αντίστοιχη δραστηριότητα.
Γενικότερα, καλό θα είναι σαν γονείς να "βγαίνουμε" λίγο από την εικόνα της καθημερινότητάς μας και να διακρίνουμε ποιες από τις πράξεις μας προς το παιδί έχουν καλή επίδραση στην ανατροφή και στην εξέλιξη του και ποιες θα πρέπει να τις αποβάλλουμε άμεσα ώστε να μην το επηρεάσουμε αρνητικά.
