Όλοι πρέπει να παραδεχτούμε ότι ακόμα και τώρα που μεγαλώσαμε όταν αναφερόμαστε στους παππούδες και τις γιαγιάδες μας, η καρδιά μας πλημμυρίζει από μια ευχάριστη ζεστασιά και νοσταλγία. Έτσι δεν είναι περίεργο που και τα παιδιά μας αναπτύσσουν μια στενή και δυνατή σχέση με τους παππούδες του. Είτε ο παππούς και η γιαγιά αποτελούν ένα στοιχείο της καθημερινής ρουτίνας του παιδιού είτε το παιδί τους συναντάει λιγότερες φορές μέσα στο χρόνο η αντίδρασή του όταν τους αντικρίζει είναι να χαίρεται και να ξετρελαίνεται μαζί τους.
Ένας λόγος που κερδίζουν αυτή την αγάπη οι παππούδες από τα παιδιά είναι επειδή σπαταλάνε πολύ από το χρόνο τους με το να ασχολούνται με τα εγγόνια τους. Τους διηγούνται απίστευτες ιστορίες που τους εξάπτει την φαντασία. Δεν τα μαλώνουν ποτέ αλλά τα ορμηνεύουν ώστε να μην ξανακάνουν κάτι που δεν είναι σωστό. Δεν τους χαλάνε χατίρι και όταν τα παιδιά μας θέλουν να τους μιλήσουν τα ακούνε με απόλυτη προσοχή. Επιπλέον, πάντα βρίσκουν χρόνο για να περάσουν μαζί με τα εγγόνια τους είτε παίζοντας, είτε πηγαίνοντας μία βόλτα. Το βασικότερο, όμως, απ’ όλα είναι ότι ο παππούς και η γιαγιά δεν ξεχνάνε ποτέ να πουν στα εγγόνια τους ότι τα αγαπάνε.
Οπότε πως είναι δυνατόν όταν κάποιος προσφέρει όλα αυτά τα πράγματα σε ένα παιδί, το παιδί να μην τον βάλει αυτόματα στην καρδιά του; Γι' αυτό και εμείς σαν γονείς θα πρέπει να επιδιώκουμε το παιδί μας να έχει αυτή την σχέση με τους παππούδες του, καθώς το παιδί μπορεί μόνο να κερδίσει ωραίες στιγμές και αναμνήσεις που θα το ακολουθούν σε όλη του την ζωή.
