Αρθρογραφία που ενδιαφέρει τους Γονείς

Η εκπαίδευση για την χρήση της τουαλέτας είναι ένα μεγάλο βήμα, τόσο για τους γονείς όσο και για τα παιδιά! Το κλειδί για την επιτυχία για την απαλλαγή της πάνας είναι η υπομονή και η επιλογή της σωστής χρονικής στιγμή.

Πότε το παιδί είναι έτοιμο για να αρχίσει η εκπαίδευση τουαλέτας;
Τα παιδιά αρχίζουν να αποκτούν έλεγχο των σφικτήρων της κύστης και του εντέρου περίπου στην ηλικία των 2-2,5 ετών. Αυτό βέβαια δεν είναι απόλυτος κανόνας. Μερικά παιδιά μπορεί να είναι έτοιμα νωρίτερα και άλλα αργότερα, στην ηλικία των 3 ετών. Αν η εκπαίδευση αρχίσει πριν το παιδί είναι έτοιμο θα χρειαστεί περισσότερο χρόνο και θα υπάρξουν πολλές περισσότερες απογοητεύσεις. Όπως κάθε παιδί περπατά και μιλά σε διαφορετική ηλικία, έτσι εκπαιδεύεται και για την τουαλέτα σε διαφορετική ηλικία, ανάλογα με την ανάπτυξή του.

Η εκπαίδευση της τουαλέτας μπορεί να κρατήσει κατά μέσο όρο 3 μήνες. Το σημαντικό είναι να γίνεται με το ρυθμό που θέλει το παιδί και οι γονείς να δείχνουν κατανόηση και υπομονή, ακόμη και αν όλη η διαδικασία τους προκαλεί εκνευρισμό. Ένα κρίσιμο στοιχείο για την εκπαίδευση είναι να μην συνδυαστεί με άλλες σημαντικές αλλαγές στη ζωή του παιδιού, όπως για παράδειγμα αλλαγή δωματίου, γέννηση νέου μωρού ή έναρξη παιδικού σταθμού.

Να θυμάστε ότι τα περισσότερα παιδιά ελέγχουν αρχικά τα κακά και μετά τα τσίσια. Συνήθως,  χρειάζεται περισσότερος χρόνος για να σταματήσουν να βρέχουν το κρεβάτι τους τη νύχτα.

Κάθε παιδί είναι διαφορετικό, οπότε μη το συγκρίνετε με τα άλλα και φυσικά μην το πιέζετε αν δεν είναι έτοιμο.

Σημάδια ότι το παιδί είναι έτοιμο να αποχωριστεί την πάνα:

1.    Ξέρει ότι έχει βρεγμένη ή λερωμένη πάνα.
2.    Μπορεί να καθίσει και να σηκωθεί από το γιογιό και να ακολουθεί οδηγίες.
3.    Μπορεί να κατεβάσει και να ξαναανεβάσει μόνο του τα ρούχα του.
4.    Μένει στεγνό για τουλάχιστον 2 ώρες.
5.    Δυσανασχετεί με τη λερωμένη πάνα και θέλει να αλλαχτεί.
6.    Δείχνει ενδιαφέρον να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα.
7.    Όταν θέλει να πάει τουαλέτα το καταλαβαίνετε γιατί κάνει συγκεκριμένες κινήσεις και γκριμάτσες ή πηγαίνει πάντα στο ίδιο μέρος, σε μια κρυψώνα.

Εξίσου σημαντικό να είστε και εσείς έτοιμοι:

• Μην συνδέεται την επιτυχία ή τις δυσκολίες με την εξυπνάδα ή το πείσμα του παιδιού.
• Οπλιστείτε με υπομονή. Τα ατυχήματα είναι σίγουρα και η τιμωρία δεν έχει καμία θέση σε όλη αυτή τη διαδικασία.

Ο δεκάλογος για την εκπαίδευση της τουαλέτας

1. Μιλήστε στο παιδί, προετοιμάστε το. Πείτε του ότι τώρα που μεγάλωσε μπορεί να φοράει εσώρουχα, όπως και η μαμά του ή ο μπαμπάς του, ανάλογα με το φύλο.
2. Διαλέξτε μαζί ένα γιογιό. Βεβαιωθείτε ότι τα πόδια του παιδιού ακουμπούν καλά στο πάτωμα. Εναλλακτικά μπορείτε να πάρετε κάθισμα τουαλέτας (μια στεφάνη που μικραίνει τη διάμετρο) και ένα ειδικό σκαλοπατάκι, ώστε να ακουμπούν τα πόδια.
3. Αφήστε το γιογιό σε ένα σημείο που να φαίνεται π.χ. στο σαλόνι. Ο σκοπός είναι να κάνετε το γιογιό μέρος της καθημερινότητάς του.
4. Επιτρέψτε στο παιδί να σας δει να χρησιμοποιείτε την τουαλέτα, προτιμήστε να το κάνει ο γονιός του ίδιου φύλου.
5. Ενθαρρύνετε το παιδί να κάθεται συχνά στο γιογιό, ακόμη και με τα ρούχα αρχικά. Αν χρειαστεί, δώστε του ένα παιχνίδι ή ένα βιβλιαράκι ώστε να κάτσει περισσότερη ώρα.
6. Βάλτε το παιδί να κάθετε στο γιογιό συχνά και προγραμματισμένα για να γίνει μέρος της ρουτίνας του. Για παράδειγμα μπορείτε να το βάζετε κάθε 2 ώρες, την ώρα που ξυπνά το πρωί ή μετά από τους υπνάκους του.
7. Οδηγήστε το στην τουαλέτα ή στο γιογιό όταν βλέπετε τα σημάδια για την τουαλέτα. Για παράδειγμα όταν πιάνει τα γεννητικά του όργανα, σφίγγεται ή κάνει μορφασμούς. Μάθετε στο παιδί να αναγωρίζει τα σημάδια, να διακόπτει το παιχίδι και να πηγαίνει μόνο του. 
8. Αντιδράστε με υπομονή στα ατυχήματα. Όση περισσότερη κατανόηση δείχνετε τόσο πιο μεγάλες οι πιθανότητες να έχετε επιτυχία τις επόμενες φορές . Κρατήστε την ψυχραιμία σας, μη δείξετε απογοητευση και πείτε κάτι όπως «ξεχάστηκες αυτή τη φορά, την επόμενη θα πας στην τουαλέτα πιο γρήγορα».
9. Επιβραβεύστε το παιδί όταν τα καταφέρνει, χωρίς όμως υπερβολές. Οι υπερβολικές αντιδράσεις στην επιτυχία μπορεί να προκαλέσουν έντονα συναισθήματα στην αποτυχία.
10. Βεβαιωθείτε ότι ο φροντιστής που κρατάει το παιδί όταν λείπετε ακολουθεί τις ίδιες οδηγίες.

Συμβουλές για ομαλή μετάβαση από την πάνα στο γιογιό

•        Μείνετε σταθεροί στις οδηγίες σας και μην τις αλλάζετε με την πρώτη δυσκολία ή αποτυχία. Η συνέπεια πάντα βοηθά τα παιδιά.
•        Μάθετε στα αγοράκια πρώτα να ουρούν καθιστά.
•        Εκπαιδεύστε το παιδί κατά τη διάρκεια της ημέρας πριν προχωρήσετε στη νυχτερινή εκπαίδευση.
•        Αν δείτε ότι παρά τις προσπάθειες  λίγων εβδομάδων το παιδί δεν μπορεί με τίποτα να χρησιμοποιήσει το γιογιό ή την τουαλέτα, κάντε ένα διάλειμμα. Αυτό σημαίνει ότι το παιδί δεν είναι έτοιμο, οπότε γυρίστε στην πάνα και ξαναπροσπαθήστε αργότερα.

Βικτωρία Κούγια
Παιδίατρος
Ν. Πλαστήρα & Αναξιμάνδρου 30-32
Χαριλάου, Θεσσαλονίκη
Τηλ Ιατρείου: 2314.020.705
Κινητό : 6942.460.588
Email: victoria@kougia.gr
www.kougia.gr

Η παιδίατρος Βικτωρία Κούγια σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κατά την  εκπαίδευσή της συμμετείχε στο πρόγραμμα ανταλλαγής φοιτητών “Erasmus” και  εκπαιδεύτηκε στη Ρώμη στο Παιδιατρικό Τμήμα του Πανεπιστήμιου Univercita Cattolica del Sacro Cuore, που βρίσκεται στην πρώτη τριάδα των ιδιωτικών πανεπιστημίων της Ιταλίας. Η ειδίκευσή της παιδιάτρου άρχισε στο Νοσοκομείο «Ειδικών Παθήσεων» Θεσσαλονίκης (Ν.Ε.Π.Θ. ή Λοιμωδών), όπου εκπαιδεύτηκε σε όλο των φάσμα των λοιμωδών νοσημάτων, όπως είναι οι λοιμώξεις του αναπνευστικού, γαστρεντερικού, ουροποιητικού και κεντρικού νευρικού συστήματος.

Η ειδίκευσή της στην Ελλάδα ολοκληρώθηκε στη Γ’ Παιδιατρική Κλινική του  Ιπποκρατείου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης,  όπου εκπαιδεύτηκε στην  αντιμετώπιση των οξέως και χρονίως πασχόντων ασθενών, καθώς και στην αντιμετώπιση των επειγόντων περιστατικών.Για την πληρέστερη κατάρτισή της, μετά την ειδίκευσή της στο Ν.Ε.Π.Θ.  η ιατρός μετέβη στο Λονδίνο, όπου εργάστηκε στη Μονάδα Εντατικής  Νοσηλείας Νεογνών και Τμήμα Φυσιολογικών Νεογνών του  Chelsea and Westminster Hospital, ενός τριτοβάθμιου νοσοκομείου, που βρίσκεται στο κέντρο του Λονδίνου και είναι αναγνωρισμένο  ως “Baby Friendly ” από τη UNICEF. Εκεί μεταξύ άλλων εκπαιδεύτηκε σε θέματα θηλασμού από εξειδικευμένο προσωπικό. Ακολούθως, στο ίδιο τριτοβάθμιο νοσοκομείο εργάστηκε στο  τμήμα της Γενικής Παιδιατρικής, με ασθενείς από τη βρεφική ηλικία έως την εφηβεία και με νοσήματα από όλο το φάσμα της Παιδιατρικής.

Ιδιαίτερη έμφαση σε αυτό το τμήμα της εκπαίδευσή της δόθηκε στην αντιμετώπιση παιδιών με σύνθετα γαστρεντερολογικά προβλήματα, καθώς και με  χρόνια σοβαρά προβλήματα που απαιτούσαν νοσηλεία σε Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας. Επόμενο βήμα στην εκπαίδευσή της αποτέλεσε το γνωστό νοσοκομείο του Λονδίνου  Royal Brompton Hospital, που αποτελεί διεθνές κέντρο αναφοράς για αναπνευστικά και καρδιολογικά περιστατικά. Εκεί εργάστηκε στην Μονάδα Εντατικής Παίδων, καθώς και στο Παιδοαναπνευστικό και Παιδοκαρδιολογικό τμήμα με ασθενείς με δύσκολα και απαιτητικά νοσήματα.